مجلس ترکیه با منتخبان دوره جدید آغاز فعالیت می کند

به گزارش امروز (دوشنبه) ایرنا و به نقل از شبکه ان. تی. وی ترکیه، مجمع عمومی مجلس ملی ترکیه بدون فراخوان در ساعت ۱۴ سومین روز پس از اعلام نتایج نهایی انتخابات توسط شورای عالی انتخابات تشکیل و در ابتدای جلسه آن، مراسم تحلیف و سوگند نمایندگان منتخب برگزار می شود.

این مراسم سوگند در حالی برگزار می شود که یکی از نمایندگان متن قانون اساسی را با صدای بلند از روی تریبون می خواند و نمایندگان منتخب بر اساس حروف الفبای نام خانوادگی به ترتیب سوگند یاد می کنند که پاسدار قانون اساسی کشور ترکیه باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بر اساس قوانین داخلی مجلس ترکیه، نمایندگانی که در مراسم تحلیف حضور ندارند، می توانند در ابتدای اولین جلسه‌ای که شرکت می کنند، سوگند یاد کنند و نمایندگانی که از ادای سوگند امتناع کنند، از حقوق ناشی از نمایندگی محروم می شوند.

براساس قوانین ترکیه، در نخستین جلسه آغاز دوره فعالیت مجلس این کشور، تا زمان انتخاب رئیس، مسن ترین فرد به عنوان رئیس موقت و دومین فرد مسن نیز به عنوان معاون مجلس انتخاب می شود.

برای انتخاب رئیس مجلس ترکیه، دو بار انتخابات برگزار می شود که مدت دوره نخست ۲ سال و مدت دوره دوم تصدی، سه سال تعیین شده است.

نامزدهای ریاست مجلس ملی ترکیه از میان اعضای مجلس ظرف پنج روز از روز تشکیل مجمع و پس از انتخابات عمومی نمایندگان به شورای ریاست معرفی می شوند و مجلس به طور خودکار در روز انتخابات تشکیل جلسه داده و انتخاب رئیس مجلس با رای مخفی انجام می شود.

انتخابات همزمان ریاست جمهوری و پارلمانی ترکیه روز گذشته با مشارکت کم نظیر در این کشور برگزار شد به طوری که ۸۸.۸۴ درصد افراد واجد شرایط در انتخابات ریاست جمهوری و بیش از ۸۸ درصد مردم نیز در انتخابات پارلمانی رای دادند.

آرای انتخابات پارلمانی ترکیه نشان می دهد که ائتلاف جمهور(حامیان اردوغان) توانسته است ۴۹.۳۱ درصد آرا و ۳۲۱ کرسی مجلس این کشور در انتخابات را کسب کرده و اکثریت پارلمان را به دست گیرد.

بر اساس نتایج اعلام شده، ائتلاف ملت(حامیان قلیچداراوغلو) نیز توانسته است در این انتخابات ۳۵.۱۹ درصد آرای مردمی، ۲۱۳ کرسی مجلس ترکیه را کسب کند.

بر اساس نتایج اعلام شده، ائتلاف کار و آزادی(احزاب کُردی) ۱۰.۵۱ درصد آرا و ۶۶ کرسی این انتخابات را کسب کرده و ائتلاف آتا(حامیان سینان اوغان) نیز به علت کسب ۲.۴۶ درصد آرای این انتخابات و نرسیدن به حد نصاب هفت درصد برای حضور در پارلمان، از راهیابی به مجلس ترکیه باز ماند.

بر اساس شمارش آرای صندوق ها، احزاب عدالت و توسعه با ۲۶۶ کرسی، جمهوری خواه خلق ترکیه با ۱۶۹ کرسی، چپ سبز با ۶۲ کرسی، حرکت ملی با ۵۰ کرسی و حزب نیک با ۴۴ کرسی، حزب دوباره رفاه با پنج کرسی و حزب کارگران ترکیه با چهار کرسی به مجلس ۶۰۰ نفری ترکیه به شکل اختصاصی راه یافته اند.

بر اساس نتایج اولیه انتخابات پارلمانی ترکیه، همه ۱۶ نفر از اعضای کابینه کنونی اردوغان که به عنوان نامزد انتخابات مجلس از شهرهای مختلف ترکیه معرفی شده بودند، برای حضور در بیست و هشتمین دوره انتخابات مجلس ترکیه برگزیده شدند.

رای گیری انتخابات همزمان ریاست جمهوری و پارلمانی ترکیه روز گذته (یک شنبه) از ساعت هشت صبح تا ۱۷ به وقت محلی و بدون تمدید، در یک هزار و ۹۴ حوزه انتخابیه ۸۱ استان این کشور برگزار شد.

در بیست و هشتمین دوره رقابت انتخابات پارلمانی ترکیه که همزمان با سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری این کشور برگزار شد، نامزدهای ۲۴ حزب به همراه ۱۵۱ نامزد مستقل و منفرد برای کسب ۶۰۰ کرسی مجلس در ۸۷ حوزه انتخابیه حضور داشتند.

در دوره قبلی انتخابات، پنج حزب عدالت و توسعه، جمهوری خواه خلق ترکیه، دموکراتیک خلق‌ها، حرکت ملی و حزب نیک توانستند با رد کردن حد نصاب ۱۰ درصد وارد پارلمان ترکیه شوند و نمایندگان ۹ حزب دیگر نیز در قالب ائتلافی وارد پارلمان ترکیه شدند.

منتخبان مردم در مجلس ترکیه که ۶۰۰ عضو دارد، در مدت پنج سال بر کرسی می‌نشینند.

جهان آسیای غربی ۰ نفر حسن فاخری برچسب‌ها سینان اوغان پارلمان قانون اساسی سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ترکیه پروندهٔ خبری انتخابات ۲۰۲۳ ریاست جمهوری ترکیه

منبع: ایرنا

کلیدواژه: سینان اوغان پارلمان قانون اساسی سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ترکیه سینان اوغان پارلمان قانون اساسی سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ترکیه انتخابات پارلمانی پارلمانی ترکیه ریاست جمهوری مجلس ترکیه بر اساس

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۷۵۶۳۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

استراتژی جدید برادر محسن؟ / رای اصولگرایی به رضایی برای زدن قالیباف

هدا احمدی در هم میهن به فعالیت های اخیر محسن رضایی در صحنه سیاسی ایران پرداخت و نوشت: آرایش سیاسی نیروهای اصولگرا برای دوره دوم انتخابات مجلس که 21 اردیبهشت ‌ماه برگزار می‌شود، تغییر کرد. برخی چهره‌ها و طیف‌های اصولگرا از ائتلاف‌های قبلی خود خارج شدند و ائتلاف جدیدی را رقم زدند. ازجمله محسن رضایی که تحرکات سیاسی‌اش در آستانه دور دوم این شائبه را به وجود می‌آورد که از شانا جدا و به صبح ایران پیوسته است. در آخرین عکسی که از او در کنار رائفی‌پور و سعید محمد منتشر شد، افرادی حضور داشتند که شاید بتوان آنها را از دشمنان قسم‌خورده محمدباقر قالیباف دانست.   رضایی که تاکنون درخصوص فعالیت‌های حزبی مجلس دوازدهم برخلاف دوران‌هایی که برای ریاست‌جمهوری‌اش تلاش می‌کرد، فعالیت سیاسی خاصی بروز نداده بود، حال با نشست‌های مختلف با رقیبان رئیس مجلس دوازدهم، گویا سیاست‌ورزی دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد فاز جدیدی شده است.   شاید نام رضایی را نسبت به برخی چهره‌های شناخته شده اصولگرایی در یک سال اخیر و برای‌ انتخابات پارلمان کمتر شنیده باشیم اما این امر نشان از این موضوع ندارد که برادر محسن، کنج عزلت گزیده بود و رفت‌وآمدی بین سیاسیون نداشت. او در ائتلاف شانا که ائتلاف اصولگرایان است، حضور داشت و پس از مدتی با جریان شریان جلسه برگزار می‌کرد.   حالا هم چند وقتی است در کنار رائفی‌پور و سعید محمد، اصلی‌ترین مهره‌های طیف نوظهور صبح ایران می‌نشیند. آن هم همان محسن رضایی‌ای که در طول چهار سال ریاست قالیباف بر مجلس تا آنجایی که در توان داشت، سعی کرد تا مانند دوستانش چندان رئیس مجلس یازدهم را مورد هجمه قرار ندهد، مگر در لفافه.   اصولگرایان هرگز به وحدت درستی نرسیدند و حزب‌ها و ائتلاف‌هایشان نیز همواره درصدد زمین زدن یک یا چند نفر از افراد خودشان بوده است. مثال بارزی که می‌توان از قالیباف و دوستانش نام برد اما سوالی که در کنشگری‌های ضدونقیض رضایی پیش می‌آید این است که چطور او به یک‌باره از سایه خارج شد و در دوره زمانی بسیار نزدیک به هم در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) حاضر و در ادامه در شریان و صبح ایران دیده شد؟   آیا محسن رضایی که همیشه سودای ریاست‌جمهوری را داشت، حال تنها رقیبش را در سال 1404 محمدباقر قالیباف می‌بیند (که گویا او هم چندان از اینکه به جای ریاست پارلمان بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزند، بدش نمی‌آید) بنابراین تنها استراتژی‌ای که به ذهنش خطور می‌کند، یار غار تمام جریان‌های اصولگرایی است. آن هم طیف‌هایی که برای زمین زدن قالیباف از هیچ کاری دریغ نکرده و نمی‌کنند.   هرچند این گمانه‌زنی که محسن رضایی چرا تنها قالیباف را رقیب ریاستش بر پاستور می‌داند و چندان وقعی بر رقابت با رئیسی نمی‌نهد نیز سوالی است که ممکن است پیش آید اما در مقابلش می‌توان به این موضوع نیز فکر کرد که اگر این گمانه‌زنی درست باشد، طبیعتاً محسن رضایی در صورت پیروز شدن رئیسی می‌تواند جای بیشتری در دولت آینده داشته باشد تا پیروز شدن قالیباف! کمااینکه تمام این جریان‌هایی که با آنها نشست‌وبرخاست می‌کند، با وجود اختلاف، یک هدف مشترک دارند، حذف محمدباقر قالیباف.‌   اگر کمی به عقب برگردیم نزدیک انتخابات 1400 ریاست‌جمهوری، رضایی و قالیباف رقابت جالبی با هم داشتند. این دو نفر که در جنگ یکی فرمانده ارشد و دیگری فرمانده زیردست بود، یک بار دیگر نیز یعنی سال 92 با هم مسابقه گذاشته بودند؛ اگرچه هر دو از آن رقابت ناکام بیرون آمدند. مجدداً سال 99 عزم رقابت کردند. رئیس مجلس به اسم نظارت بر قوانین و دبیر مجمع هم به ‌عنوان بررسی مسائل استان به سفرهای استانی می‌رفتند.   آن زمان که جهان در بحران کرونا بود یک سایت خبری از این خبر داد که محسن رضایی در شرایط کرونایی در کمتر از پنج ماه دست‌کم به ۱۵ استان و البته شهرهای مختلف استان تهران سفر کرده است. البته اصفهان، مرکزی، لرستان و فارس را هم به آن اضافه کنیم. در این فاصله کمتر از یک ماه البته همه سفرهای او نیز با عنوان دبیر مجمع تشخیص انجام شد.   همان زمان خبری مبنی بر احتمال نامزدی برادر محسن در انتخابات 1400 ریاست‌جمهوری نیز منتشر شد. اما سایت رضایی حتی خبر کاندیداتوری او برای مجلس را هم ترفند مخالفان برای سوزاندن او در انتخابات ریاست‌جمهوری دانست. این درحالی است که رضایی بالاخره در قامت رقیب رئیسی به میدان مبارزه وارد شد و باخت.

برنامه‌های سفرهای قالیباف هم تقریباً شبیه محسن رضایی بود. مثلاً در برنامه سفر کردستانش با فعالان فرهنگی و اجتماعی سنندج و ‌با شورای اداری استان جلسه داشت. آن زمان همچنین ویدئوهایی از دیدارهای مردمی قالیباف نیز منتشر شده بود که بسیار یادآور سفرهای استانی محمود احمدی‌نژاد بود. در نهایت محمدباقر قالیباف در قامت ریاست قوه مقننه و محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام آینده را ادامه دادند.‌   البته ناگفته نماند در ریاست‌جمهوری سال 1400 رضایی تلاش کرد با شکل‌دهی به یک ائتلاف بین خودش، سعید محمد و مرحوم رستم قاسمی، نوعی کنشگری انتخاباتی منجر به برد و یا منجر به وزن‌کشی را شکل دهد اما او نیز همچون تمام نامزدهای دیگر آن انتخابات، مستحیل در فرآیند برد ابراهیم رئیسی شد و نه ‌تنها در ایام همان انتخابات نیز حرف درشتی علیه رئیسی نگفت بلکه در پساانتخابات نیز همچون عمده دیگر نامزدها وارد دولت رئیسی شد.   اگرچه این یک سوال سیاسی جالب است که چرا تمام نامزدهای اصولگرای انتخابات 1400 به صورت یکجا (به غیر از جلیلی که خودش نخواست به دولت برود) وارد دولت رئیسی شدند و چه سیاستی پشت این کار نهفته بود؛ لکن این روایت قصد دارد صرفاً به محسن رضایی بپردازد.   آن‌طور که عصر ایران تحلیل می‌کند، سابقه و اطلاعات سیاسی نشان می‌دهد که محسن رضایی پس از خروج از سپاه علاقه خاصی به حضور در دولت داشته است.   گزارش‌هایی وجود دارد که او حتی در دولت خاتمی نیز ابراز تمایل به حضور در کابینه داشت. او از سال 84 به این‌ سو عملاً یک پای ثابت عمده انتخابات‌ ریاست‌جمهوری بوده است. انتخابات‌هایی که محسن رضایی به‌رغم انتخاب گفتمان‌های مختلفی از «دولت عشق» گرفته تا «پیوستن به اشکال‌گیرندگان بر انتخابات 88 سپس انعزال از آنها» توفیقی در آنها به دست نیاورد.   هرچه بود اما محسن رضایی پس از انتخابات 1400 بخشی از تمایل پیش‌گفته را عملی کرد و به‌ عنوان «معاون اقتصادی رئیس‌جمهور رئیسی» وارد دولت رئیسی شد؛ ورودی که البته از ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد که بی‌فرجام باشد. بنابراین، این نخستین بار پس از سال‌ها بود که محسن رضایی از سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام کنار می‌رفت.   به هر حال تحرکات جدید سیاسی محسن رضایی بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و او خواهد بود، اما با پیشینه‌ای که از این دو سیاستمدار و فرمانده قدیمی داریم، طیف اصولگرایان از هر جریان و حزبی ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به رضایی رای دهند و همان‌طور که ابراهیم رئیسی را به ریاست رساندند،   حال اگر رئیسی مهره سوخته آنها شود، نفر بعدی رضایی باشد تا رئیس مجلس یازدهم. اینکه این اقدام علیه قالیباف چه دستاوردی برای رضایی دارد و حذف قالیباف از گردونه به ‌نفع چه کسانی است؛ نکاتی هستند که باید منتظر ماند تا در آینده‌ای نه‌ چندان نزدیک با رصد کردن تحرکات سیاسی آنها نتیجه گرفت.   اما در عین حال فعالیت‌های این روزهای محسن رضایی همواره این گمانه‌زنی را تقویت می‌کند که او سودایی جز کاندیداتوری دوباره برای ریاست‌جمهوری ندارد و گویا در عمل رقیبی قدرتمندتر از محمدباقر قالیباف نمی‌بیندی کانال عصر ایران در تلگرام